Wystawy

Dariusz Hankiewicz. Fotografie: „Christos, Jezus, Jahwe"

2009-07-28T21:56:26Z

Kościół Św. Anny
ul. Lubelska
24-120 Kazimierz Dolny

Nowa Plebania
ul. Zamkowa
24-120 Kazimierz Dolny

Stowarzyszenie Festiwal Brunona Schulza jest polskim współorganizatorem odbywającego się od 2004 roku co dwa lata Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu na Ukrainie, w rodzinnym mieście autora „Sklepów cynamonowych”, gdzie jednak wciąż pozostaje on zapomniany albo niedoceniany i gdzie jego książek nie znajdzie się w księgarniach. Zrzeszając pasjonatów twórczości Wielkiego Brunona, Stowarzyszenie wspomaga ukraińskie środowisko skupione wokół Polonistycznego Centrum Naukowo-Informacyjnego tamtejszego uniwersytetu, które chce pisarzowi i artyście przywrócić jego „wybraną krainę, tę prowincję osobliwą, to miasto jedyne na świecie”. Twórczość, życie i losy recepcji dzieła Brunona Schulza stanowią metaforę i symbol tego wielokulturowego tygla, jakim były nie tak dawno te ziemie, wielkości i dramatów XX wieku.

Na festiwale do Drohobycza przyjeżdżają nie tylko profesorowie poloniści i tłumacze z wielu krajów Europy i świata; o Schulzu i z Schulzem rozmawia się tam przez sztukę – poprzez wernisaże, spektakle, koncerty, filmy. Zaprezentowano rzecz jasna „Sanatorium pod klepsydrą” Wojciecha Hassa i filmy Braci Quay, którzy zresztą byli obecni w Drohobyczu na pokazie swojej „Street Of Crocodiles”, jak też m.in. krótkometrażówki Wojtka Grabowskiego. Koncertował Alfred Schreyer, ostatni drohobycki uczeń Brunona Schulza, oraz kompozytor i pianista Daniel Galay z Izraela, spektakle przedstawiła Scena Plastyczna KUL Leszka Mądzika, Lubelski Teatr Tańca, Białostocki Teatr Lalek, Studio Teatr Test, Teatr Kurbasa ze Lwowa, spotykali się poeci i pisarze - jak Bohdan Zadura i Jurij Andruchowycz (także z wrocławską grupą Karbido).

Podczas festiwalu „Dwa brzegi” Stowarzyszenie zaprezentuje dokumentację tych wydarzeń, a przede wszystkim projekty artystyczne poświęcone promocji dzieła Schulza, odkrywaniu magii Drohobycza i specyfiki Kultury Pogranicza, które wciąż trwają, chociaż już w innej postaci i często w innym wymiarze, który trzeba umieć odczytać.

Organizatorzy

Stowarzyszenie Festiwal Brunona Schulza

Elaela

2009-07-28T20:30:10Z

Kollegium Sztuk Pięknych
ul. Nadwiślańska 9
24-120 Kazimierz Dolny

‘ela,ela’ to nowatorska nazwa, pod którą grupa artystów z całego świata, którzy poznali się w Kolegium Sztuki na Cyprze (Cyprus College of Art), prezentuje swoje najnowsze prace.

Cypryjskie Kolegium Sztuki to instytucja z długą tradycją. Kolegium zostało założone w 1969 roku przez Stass’a Paraskosa, który pełnił w nim funkcję dyrektora.Obrazy jego autorstwa zdobyły międzynarodowe uznanie, ale jego sztuka i życie pozostay silnie związane z rodzinnym Cyprem.

Profesjonalni artyści z całego świata połączyli swoje siły aby razem pracować jako grupa w środowisku studyjnym, angażując się w konstruktywne rzucanie wyzwania własnej twórczości i praktyce innych. Ten podyplomowy projekt, pozostający pod malarskim wpływem twórczości Stass’a, okazał się bezcennym źródłem nowych pomysłów, eksperymentowania i zabawy, przy równoczesnym myśleniu o prostym, niczym niezakłóconym tworzeniu i życiu. Pomimo tego, że połączył ich wspólny temat odkrywania obfitości natury, kultury, histori i struktur społecznych Cypru, artyści ci mają bardzo różne historie i doświadczenia, biorące swój początek w Wielkiej Brytanii, Irlandi i Ameryce.

Derek Henry
Paulina Hortyńska

W ramach grupy swoje prace przedstawiają:

Stephen Westbury (UK)

“W moich obrazach i rysunkach przedstawiających krajobrazy, chcę stworzyć sztukę przy użyciu piękna i finezji form, jakie można odnaleźć w naturze.”

Derek Henry (UK)

“Moja praca zasadza się na mitologicznych konotacjach Afrodyty jako rozjemczyni w kwestiach miłości duchowej.”

Kate Theodore (UK)

“Moje obrazy zawierają osobistą narrację, rozwiniętą ostanimi czasy symboliczność i postaci jak rodem z komiksu.”

Paulina Hortyńska (PL)

“Moje obrazy powstają pod wpływem podróży, inspiracji rzeczami, które otaczają mnie w naturze i środowisku.”

Erotyki Stanisława Ożoga

2009-07-28T22:04:30Z

Stodoła Kazimierz Dolny
ul. Lubelska 52a
Kazimierz Dolny
Otwarcie: 3 sierpnia (poniedziałek), godz. 16:00; wystawa potrwa do końca sierpnia

Wystawa erotyków Stanisława Ożoga i fotografii Zbigniewa Ballnera

Festiwal Filmu i Sztuki DWA BRZEGI - Plakaty

2009-07-28T21:17:03Z

Kollegium Sztuk Pięknych
ul. Nadwiślańska 9
24-120 Kazimierz Dolny
2 sierpnia (niedziela); godz. 13:00

Wystawa zrealizowana przez Studentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie z pracowni Kompozycji Projektowej i Rysunku Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Prowadzoną przez prof. Mariana Nowińskiego i adi. dr Artura Krajewskiego

Autorzy prac

Natalia Andrzejewska, Monika Koc, Brygida Duda, Tomasz Bijata, Karolina Kuśmirek, Agata Lewandowska, Joanna Szczęsna, Marta Strojecka, Urszula Krawczyk, Bartosz Rabiej

Galeria Letnia - Wystawy plastyczne

2009-07-28T21:39:22Z

Muzeum Nadwiślańskie - Galeria Letnia
Rynek 19
24-120 Kazimierz Dolny

Teka akwafort wg cliche-vere Brunona Schulza z cyklu „Xięga Bałwochwalcza” - Małgorzata Leszczewska-Włodarska (Katowice)

„Posadzki z Drohobycza” – obrazy Mariusza Drzewińskiego

Komiks wg „Sklepów cynamonowych” i innych opowiadaniach Schulza – Dieter Jüdt (Berlin, Niemcy)

„Tribute to Władysław Panas. Epoka genialna” - instalacja artystyczna z udziałem przedmiotów z epoki – Grzegorz Józefczuk

Grafiki i rysunki – wystawa zbiorowa – autorzy: Marian Paweł Bocianowski (Łódź), Piotr Łucjan (Lublin), Stanisław Ożóg (Rzeszów), Benek Homziuk (Lublin)

Fotografie – Loli Kantor (USA)

Performance na wieży Ratusza w Drohobycza (dokumentacja video) – Włodko Kaufman (Lwów)

Dokumentacja festiwali w Drohobyczu (foto, audio, video, publikacje, osoby)

Prezentacja mapy „Bruno Schulz i Drohobycz” – Jerzy Jacek Bojarski.

Organizatorzy

Stowarzyszenie Festiwal Brunona Schulza

Jacek Sempoliński. Rysunek

2009-07-28T20:21:21Z

Galeria KLIMATY, Męćmierz
1 sierpnia (sobota), godz. 15:00 - wernisaż
Wystawa będzie otwarta w godz. 12.00 - 18.00, przez cały okres trwania Festiwalu

Jacek Sempoliński urodził się w 1927 roku w Warszawie. Podczas wojny uczył się malarstwa w szkole konspiracyjnej, w latach 1946 – 1951 studiował na wydziale malarstwa, a w latach 1951 – 1955 na wydziale scenografii ASP w Warszawie. Po studiach, oprócz malarstwa sztalugowego zajmował się także scenografią i malarstwem ściennym (pracował między innymi przy projektowaniu i realizacji polichromii kamienic warszawskiego Starego i Nowego Miasta). W 1955 roku wziął udział w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale, na ktorej otrzymał jedną z nagród. Od 1956 roku pracował w ASP w Warszawie.

Brał udział w wielu wystawach zbiorowych i miał wiele wystaw indywidualnych (pierwsza w 1960 roku w warszawskiej „Zachęcie”, największa tamże i następnie w Muzeum Narodowym w Poznaniu w 2002). Ostatnio jego prace pokazane zostały na ekspozycjach Malarstwo XXI wielu i Inwazja dźwięku w „Zachęcie”. Sempoliński jest m.in. laureatem Nagrody im. Jana Cybisa z 1977 roku, Nagrody im. Brata Alberta, Nagrody Rektora ASP w Warszawie i Nagrody Państwowej Ministra Kultury i Sztuki. Zajmuje się także krytyką i teorią sztuki. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Kanał Sztuki

2009-07-28T19:49:26Z

Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym
Kamienica Celejowska,
ul. Senatorska 11/13

Kazimierska Konfraternia Sztuki zaprasza:

Wystawa „Kanał sztuki” to pierwszy jak dotąd przypadek wykorzystania cembrowiny kanału rzeczki Grodarz do celów ekspozycyjnych. Takiej wystawy w Kazimierzu (czy gdzie indziej byłoby to możliwe?) jeszcze nie było. Weźmie w niej udział kilkudziesięciu członków Konfraternii – wystawa raz jeszcze pokaże, że w Kazimierzu sztuka wciąż płynie…, nawet w suchym kanale.

Prezes Kazimierskiej Konfraternii Sztuki
Dr Waldemar Odorowski

Mariusz Drzewiński

2009-07-28T17:53:04Z

Kollegium Sztuk Pięknych
ul. Nadwiślańska 9
24-120 Kazimierz Dolny

Urodzony w 1959 roku w Lublinie. W latach 1979-1983 studia w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie w pracowni prof. M. Hermana. W 2005 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Jest zatrudniony w Zakładzie Malarstwa i Rysunku II na Wydziale Artystycznym Instytutu Sztuk Pięknych UMCS w Lublinie. Obecnie pełni funkcję prodziekana d\s studenckich. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. W pracy artystycznej skupia się na działalności w zakresie malarstwa i rysunku. Brał udział 25 wystawach indywidualnych i wielu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą.

Prezentował swoje prace między innymi:

Malarstwo - BWA Jelenia Góra, Galeria Grodzka - BWA - Lublin, Galeria BWA - Sandomierz, Galeria Sztuki Współczesnej - Zamość, Galeria „Pod podłogą” Lublin, Galerij Desiplel Kortijk - Belgia, Galeria Umelcov Spisa - Słowacja, Podziemie kamedulskie – Warszawa, „Obecność” Galeria Letnia - Muzeum Nadwiślańskiego - Kazimierz Dolny, 6 Biennale Małych Form Malarskich - Toruń, „Żywioły - woda” Galeria Bielska BWA - Bielsko-Biała i Galeria BWA w Sieradzu, AQUA FONS VITAE - BWA Bydgoszcz, „Noc i Dzień” - Muzeum w Bielsku Białej, „Sztuka i Wiara”- Galeria BWA – Lublin, Galeria „Willa Bianki”-Drohobycz Ukraina, Galeria ES Międzyrzec Podlaski, Galeria Sztuki Współczesnej –Przemyśl.

Twórczość jest niczym innym jak manifestacją artysty, jego postawą wobec świata i życia. Malując staram się nadać nowe znaczenie zjawiskom i pojęciom, odkryć ich głębszy metafizyczny sens. Świat moich obrazów istnieje równolegle do świata, który nas otacza. Obrazy stają się samodzielnymi bytami, dowodami na istnienie form wyalienowanych ze świata materialnego tworzących nowe kategorie pojmowania natury. Tytuły są jedynymi autokomentarzami, nie tłumaczą, ani nie podpowiadają rozwiązań, skłaniają do indywidualnych i dowolnych, często abstrakcyjnych skojarzeń, po to, by odbiorca mógł się poczuć współtwórcą wysyłanego przeze mnie komunikatu.

Plama barwna w moich obrazach staje się samodzielnym tworem, symbolicznym odzwierciedleniem tego, czego nie da się nazwać, wytłumaczyć, zmierzyć i zważyć. Gest pędzla, szpachli czy wylanej z puszki farby tworzy kompozycje obrazów, w której nadrzędną rolę pełnią wzajemne relacje koloru, jego odcieni, świetlistości i struktury. Obraz jest rozwinięciem myśli, zatrzymaniem chwili, kartką z pamiętnika , w którym zapisuję sytuacje i zdarzenia, ludzi i miejsca próbując zatrzymać czas i wspomnienia, żeby nie umknęły z pamięci.

Sztuka powoduje, że życie staje się bogatsze, uczy pokory, tolerancji, daje wolność i niezależność oraz możliwość komunikowania się z drugim człowiekiem. Zmusza do ciągłych poszukiwań i rozważań nad sensem i celem życia, a w swoim wymiarze egzystencjalnym jest przejawem humanizmu. Malarstwo jest dla mnie próbą znalezienia własnego miejsca i zachowania godności.

Mariusz Drzewiński

Mariusz Drzewiński mówi o swoim malarstwie, że jest ono autobiograficznym komentarzem. W warstwie treściowej każdy obraz odnosi się do jakiś sytuacji, mentalnych lub realnych, które go inspirowały, ale których nie da się zwerbalizować, ani określić, jak mają przełożyć się na obraz. Dlatego proces tworzenia obrazu ma u początku charakter improwizacji, wyrasta z intuicji. Zarazem artysta żyje w świecie, którego składowymi są natura i kultura, stąd jego obserwacje, doświadczenia i emocje przekładane na obraz nie tworzą tylko solipsystycznej autobiografii, lecz są również formami poznania i przeżycia tegoż świata. Ale formami sprowadzonymi do znaku malarskiego, silnie zsyntezowanymi, kreującymi własne, nowe znaczenia, symbole konteksty i skojarzenia. Zachowują one jednak swój genetyczny związek ze światem natury i kultury , wzbogacając możliwości oglądu tego, co w ogóle istnieje.

To rozumowanie, tutaj zaledwie zarysowane, znakomicie świadczy o samoświadomości twórczej Mariusza Drzewińskiego. O ewolucji jego malarstwa można zatem powiedzieć, że wiedzie od afirmacji ku grze analizy i syntezy. Lecz na tym nie koniec. Trzeba jeszcze dostrzec w tych w pewnym sensie chłodnych kompozycjach emanującą z nich energię, jaką obdarzył je autor. To energia samego artysty, dla którego malowanie zdaje się być zakodowane w genach, ma niemal biologiczny charakter, jakby jakiś wewnętrzny pęd lub zaakceptowany przymus kierował go ku farbom i pędzlom. Jest niczym medium, pośrednik, ikonopis.

Kto nim kieruje i ku malowaniu popycha? Samo malowanie! Obrazy są tylko autobiografią, zewnętrznym przejawem, zapisem tej niezbadanej siły twórczej ugruntowanej w samej istocie świata.

Grzegorz Józewczuk - Gazeta Wyborcza

Męćmierzanie na zdjęciach Janusza Kobylińskiego

2009-07-28T20:06:03Z

2 sierpnia (niedziela) godz. 17:00 - otwarcie wystawy. Centrum wsi Męćmierz.

Portrety mieszkańców Męćmierza, zarówno autochtonów jak i nowoprzybyłych, którzy tu już zapuścili korzenie lub w bliskiej przyszłości planują związać się z tym miejscem na stałe.

42 wielkoformatowe fotografie eksponowane są na placu w centrum wsi, adaptowanym dzięki wspaniałomyślności jego właścicielki na festiwalową galerię plenerową.

Janusz Kobyliński

Artysta fotografik, w ZPAF od 1982 r. Jako niezależny fotoreporter publikuje w latach 1976-79 roku w kręgu ITD, PERSPEKTYWY, RAZEM. Lata '80 - współpraca z agencją MAGNUM oraz magazynem PARIS MATCH. W późniejszych latach do roku 2002 zmienia profil na fotografię reklamową. W drugiej połowie dekady lat '90 Prezes ZG i Okręgu Warszawskiego ZPAF. Współautor i współwydawca "BIAŁO-CZERWONEJ – Księgi Twórców Polskiej Reklamy” a następnie realizator wortalu www.bialoczerwona. pl służącego twórcom. Autor idei i współtwórca POROZUMIENIA ŁAZIENKI KRÓLEWSKIE, współzałożyciel i członek zarządu Stowarzyszenia Autorów i Wydawców POLSKA KSIĄŻKA . W 2006 r. uruchamia pierwszą w Polsce Internetową Szkołę Fotografii www.eszkolafotografii. pl. Prowadzi Pracownię Dokumentu i Reportażu w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi.

Portfolio

Dyplom Honorowy ZPAF za fotoreportaż "ZAWAŁ" nagrodzony w Konkursie Fotografii Prasowej 1977. Kilkanaście wystaw indywidualnych i zbiorowych, w tym udział w światowej wystawie zorganizowanej na 150-lecie fotografii przez World Council of Professional Photographers oraz Kodaka, eksponowanej w ponad 100 krajach /3 fotografie reprezentujące Polskę/. Od roku 1986 realizuje autorski projekt "PARTYTURY" www.scores.white-red.eu

Michał Borys

2009-07-28T18:01:48Z

Kollegium Sztuk Pięknych
ul. Nadwiślańska 9
24-120 Kazimierz Dolny

Michał Borys, urodził się i mieszka w Warszawie. Studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP. W 1995r. otrzymał dyplom z wyróżnieniem w Pracowni prof. Zbigniewa Gostomskiego. Od 1995r. jest związany z macierzystym wydziałem, gdzie obecnie pracuje na stanowisku adiunkta.

Uprawia malarstwo sztalugowe i rysunek dzieląc swoje zainteresowania pomiędzy światem martwej natury, gdzie prowadzi malarskie poszukiwania piękna zamkniętego w prostych codziennych przedmiotach, a światem zewnętrznym, wiodącym małymi uliczkami, zaułkami, klatkami schodowymi w miejsca dobrze i mniej znane.

Wystawa „W przestrzeni półcienia” jest pierwszą próbą całościowego pokazania tej drugiej strony osobowości autora ukierunkowanej na zewnątrz. To zbiór prac powstających na przestrzeni lat ukazujących miejsca zwyczajne, czasem przypadkowe, które utkwiły głęboko w pamięci i do których wraca w rysunku odkrywając je na nowo, tym razem już nie tylko dla siebie. Jednakże te pejzaże miejskie i fragmenty wnętrz są tylko pretekstem, sceną, na której toczy się gra światła i cienia, lecz nie ci dwaj aktorzy są tu istotni, a to, co dzieje się pomiędzy nimi, w półcieniu.