| Mariusz Drzewiński |
|
Kollegium Sztuk Pięknych ul. Nadwiślańska 9 24-120 Kazimierz Dolny 
Malarstwo - BWA Jelenia Góra, Galeria Grodzka - BWA - Lublin, Galeria BWA - Sandomierz, Galeria Sztuki Współczesnej - Zamość, Galeria „Pod podłogą” Lublin, Galerij Desiplel Kortijk - Belgia, Galeria Umelcov Spisa - Słowacja, Podziemie kamedulskie – Warszawa, „Obecność” Galeria Letnia - Muzeum Nadwiślańskiego - Kazimierz Dolny, 6 Biennale Małych Form Malarskich - Toruń, „Żywioły - woda” Galeria Bielska BWA - Bielsko-Biała i Galeria BWA w Sieradzu, AQUA FONS VITAE - BWA Bydgoszcz, „Noc i Dzień” - Muzeum w Bielsku Białej, „Sztuka i Wiara”- Galeria BWA – Lublin, Galeria „Willa Bianki”-Drohobycz Ukraina, Galeria ES Międzyrzec Podlaski, Galeria Sztuki Współczesnej –Przemyśl. Twórczość jest niczym innym jak manifestacją artysty, jego postawą wobec świata i życia. Malując staram się nadać nowe znaczenie zjawiskom i pojęciom, odkryć ich głębszy metafizyczny sens. Świat moich obrazów istnieje równolegle do świata, który nas otacza. Obrazy stają się samodzielnymi bytami, dowodami na istnienie form wyalienowanych ze świata materialnego tworzących nowe kategorie pojmowania natury. Tytuły są jedynymi autokomentarzami, nie tłumaczą, ani nie podpowiadają rozwiązań, skłaniają do indywidualnych i dowolnych, często abstrakcyjnych skojarzeń, po to, by odbiorca mógł się poczuć współtwórcą wysyłanego przeze mnie komunikatu.Plama barwna w moich obrazach staje się samodzielnym tworem, symbolicznym odzwierciedleniem tego, czego nie da się nazwać, wytłumaczyć, zmierzyć i zważyć. Gest pędzla, szpachli czy wylanej z puszki farby tworzy kompozycje obrazów, w której nadrzędną rolę pełnią wzajemne relacje koloru, jego odcieni, świetlistości i struktury. Obraz jest rozwinięciem myśli, zatrzymaniem chwili, kartką z pamiętnika , w którym zapisuję sytuacje i zdarzenia, ludzi i miejsca próbując zatrzymać czas i wspomnienia, żeby nie umknęły z pamięci. Sztuka powoduje, że życie staje się bogatsze, uczy pokory, tolerancji, daje wolność i niezależność oraz możliwość komunikowania się z drugim człowiekiem. Zmusza do ciągłych poszukiwań i rozważań nad sensem i celem życia, a w swoim wymiarze egzystencjalnym jest przejawem humanizmu. Malarstwo jest dla mnie próbą znalezienia własnego miejsca i zachowania godności. Mariusz Drzewiński Mariusz Drzewiński mówi o swoim malarstwie, że jest ono autobiograficznym komentarzem. W warstwie treściowej każdy obraz odnosi się do jakiś sytuacji, mentalnych lub realnych, które go inspirowały, ale których nie da się zwerbalizować, ani określić, jak mają przełożyć się na obraz. Dlatego proces tworzenia obrazu ma u początku charakter improwizacji, wyrasta z intuicji. Zarazem artysta żyje w świecie, którego składowymi są natura i kultura, stąd jego obserwacje, doświadczenia i emocje przekładane na obraz nie tworzą tylko solipsystycznej autobiografii, lecz są również formami poznania i przeżycia tegoż świata. Ale formami sprowadzonymi do znaku malarskiego, silnie zsyntezowanymi, kreującymi własne, nowe znaczenia, symbole konteksty i skojarzenia. Zachowują one jednak swój genetyczny związek ze światem natury i kultury , wzbogacając możliwości oglądu tego, co w ogóle istnieje.To rozumowanie, tutaj zaledwie zarysowane, znakomicie świadczy o samoświadomości twórczej Mariusza Drzewińskiego. O ewolucji jego malarstwa można zatem powiedzieć, że wiedzie od afirmacji ku grze analizy i syntezy. Lecz na tym nie koniec. Trzeba jeszcze dostrzec w tych w pewnym sensie chłodnych kompozycjach emanującą z nich energię, jaką obdarzył je autor. To energia samego artysty, dla którego malowanie zdaje się być zakodowane w genach, ma niemal biologiczny charakter, jakby jakiś wewnętrzny pęd lub zaakceptowany przymus kierował go ku farbom i pędzlom. Jest niczym medium, pośrednik, ikonopis. Kto nim kieruje i ku malowaniu popycha? Samo malowanie! Obrazy są tylko autobiografią, zewnętrznym przejawem, zapisem tej niezbadanej siły twórczej ugruntowanej w samej istocie świata. Grzegorz Józewczuk - Gazeta Wyborcza |